مَنِ رَها...

یه وقتایی هست که دستم میره سمت گوشیم.انلاکش میکنم و منو و کانتکت. اول تا اخر شماره هامو زیر و رو میکنم و دونه دونه ادما رو یادم میارم و صورتشون و تصور میکنم و یادم میاد خاطره های پررنگمون...بین اون همه شماره دلم میخواد یکی باشه ک دکمه کال رو بزنم و از اون ور خط بعد سه تا بوق و نه اهنگ پیشواز یا هر گونه صدایی از اپراتور یه صدای شیطون و شنگول جیغ بزنه سلام! دقیقن جیغ بزنه! بعد با هم حرف بزنیم و حرفامون بدون هر گونه تعارفی و دلی باشه..تو مکالممون چند تا کلمه ی دیوونه به کار بره. کلی خنده ی بلند داشته باشیم.کای جیغ و داد کنیم و اخر سر انقد خسته شیم ک فقد صدا نفسامون بیاد...وسط تلفن هیچ کی مزاحم نشه...دوس دارم ادمِ پشت خط یکی شبیه خودم باشه...بلد باشه دیوونه بازی...دوس دارم ادمِ پشت خط مهربون باشه...موهاش مشکی و بلند باشه...یا قهوه ای و موج دار و کمی بلند...ادمِ اون ورِ خط دختره...هم مهربونی بلده و هم جیغ و فریاد...دلم یه دونه ازین ادما میخواد...که دوستم باه...دوستش باشم....

نظرات شما عزیزان: